سفارش تبلیغ
صبا ویژن
هر که در این بزم مقرب تر است ... جام ِ بلا بیشترش میدهند ...

دیگر دبیرســــــتانی نیستم!

همه چیز تمــــــام شد ...

به همیــــــن راحتی ...

حتی از آب خوردن هم راحــــــت تر تمام شد ...

تا نگاه کردم ســــــه سال دبیرستانم تمام شد و

من شده ام کنکــــــوری !!!

کنکــــــور ...

روزگاری ؛ این کلمه را دور میدیم .. خیــــــلی دور

امــــــا الان در چند قدمیم قرار گرفته ...

نزدیکــــــ نزدیکــــــ ...

حس خوبــــــی است یا بــــــد ؛ نمیدانم ...

امــــــا ...

حس میکنم بــــــد بودنش غالب است ...

تمام این ســــــه سال تمام شد ...

خلاصــــــه شد

در چند تا عکــــــس یادگاری گرفته شده و

چند خاطــــــره ی به جا مانده در ذهن و

چند خاطــــــره ی دست نویس در دفترچه ی خاطرات !!

بی انصافی است برای ســــــه سال عمر ...

این ها به کنــــــار ... !

با دلتنگــــــی هایم چه کنم ؟!!

مگر میشود دلتنگــــــ نشد ؟!

دلتنگــــــ تمام کسانی که سه سال با آنها بودم ...

هم کلاســــــی بودیم ...

مگر میشود دلتنگــــــ خاطرات نشد ؟!

خاطراتی که سه سال از زندگیتــــــ میشود ...

میشود جدا کنمشان از صفحه ی زندگیــــــم ؟!

میشود بکنمشانــــــ و بندازمشانــــــ دور ؟!

نــــــه ...

نمیشــــــود ...

بس دلم تنگــــــــ استـــــ

تنگــــــ تنگــــــ تنگــــــ ...

خالیم از حرفــــــ های نگفته ...

پــــــرم از دلتنگی ها ...

نمیدانم چه کسی گفته از دلــــــ برود هر آنکه از دیده برفت ...

آخر مگــــــر میشود ؟!

قســــــم میخورم اگر هر دو چشمانم را از من بگیرند

تا ابــــــد

تا قیــــــامت

تا آخــــــر آخرش هم

بایــــــد گفت :

در دل بماند هر آنکه از دیــــــده برفت ...

هم کلاســــــی هایم

هم دوره ای هایــــــم

حتی ؛ حتی خود مدرســــــه ام

از دیــــــده میرود ...

اما به همان ســــــوگندی که خوردم در دل میمانند ...

از همین تابســــــتان باید درس بخوانم ...

که فردا پس فردا بگویند دکتــــــر .. مهندس ... وکیل ... یا ......

برایم احتــــــرام قائل شوند

به خاطر یک مدرکــــــ ؟! ...

ای کاش برای انســــــانیتم ارزشی میگذاشتند نه مدرکم ... !

بی خیــــــال ....

راستــــــی ... !

هیچــــــوقت هم کلاسی هایم رقیبم نبودند ...

آنان رفیقــــــم بودند ...

تا قیامــــــت ...

دل تنگشــــــان خواهم شد ....



پ ن 1 : پروردگــــــارا ! آرزوهایم را پر و بال ببخش ...

پ ن 2 : میدونم یه روزی باید بالاخره از همشون جدا میشدم

اما واقعا روز آخر برام سخت تموم شد

پ ن 3 : برام دعا کنین ...

مدرسه


+تاریخ دوشنبه 91/3/29ساعت 10:55 عصر نویسنده *زهرا بانو* | نظر