گفتم: خسته ام!

گفتی: از رحمت خدا نا امید نشوید(زمر:53)

گفتم: هیچکی نمیدونه تو دلم چی میگذره؟

گفتی: خدا حائل است بین انسان و قلبش(انفال:24)

گفتم: غیر از تو کسی رو ندارم!

گفتی: ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم(ق:16)

گفتم: ولی انگار اصلا منو فراموش کردی!

گفتی: منو یاد کنید تا یاد شما باشم(بقره:152)

گفتم: انا عبدک الضعیف الذلیل!

گفتی: خدا نسبت به همه مردم-نسبت به همه-مهربونه(بقره:143)

گفتم: دلم گرفته!

گفتی: باید به فضل و رحمت خدا شاد باشند(یونس:58)

گفتم: توکلت علی الله!

گفتی: خدا اونایی رو که توکل میکنند دوست داره(آل عمران:159)

گفتم: چقدر احساس تنهایی میکنم!

گفتی: من که نزدیکم(بقره:186)

گفتم: تو همیشه نزدیگی؛من دورم...کاش میشد بهت نزدیک شم!

گفت: هر صبح و عصر،پروردگارت را پیش خودت،با خوف و تضرع و با صدای آهسته یاد کن(اعراف:205)

گفتم: این هم توفیق میخواهد!

گفتی: دوست ندارید خدا ببخشدتون؟!(نور:22)

گفتم: معلومه که دوست دارم منو ببخشی!

گفتی: پس از خدا بخواهید ببخشدتون و بعد توبه کنید(هود:90)

گفتم: با این همه گناه...آخه چیکار میتونم بکنم؟

گفتی: مگه نمیدونید که خداست که توبه را از بنده هاش قبول میکنه؟(توبه:104)

گفتم: دیگه روی توبه ندارم!

گفتی:(ولی) خدا عزیزه و دانا،او آمرزنده گناه است و پذیرنده ی توبه(غافر2-3)

گفتم: با این همه گناه برای کدوم گناهم توبه کنم؟

گفتی: خدا همه گناه ها رو میبخشه(زمر:53)

گفتم: یعنی بازم بیام؟بازم منو میبخشی؟

گفتی: به جز خدا کیه که گناهان رو ببخشه؟(آل عمران:135)

گفتم: نمیدونم چرا همیشه در مقابل این کلامت کم میارم!آتیشم میزنه؛ذوبم میکنه؛عاشق میشم!توبه میکنم!

گفتی: خدا هم توبه کننده و هم اونایی که پاک هستند رو دوست داره(بقره:222)

ناخواسته گفتم: الهی و ربی من لی غیرک!

 گفتی: خدا برای بنده اش کافی نیست؟(زمر:36)