هوای دلم ابریست

باز هم بی قرار شده ام

یک هفته از ماه خدا گذشت...

نکند مثل سال قبل بمانم!

در این یک هفته که معجزه ای نشد!

فقط روزه هایم را گرفته ام!

می ترسم...

می ترسم از این که 3 هفته دیگر بگذرد

و من در همان دوران به سر ببرم!

خدایا این حال و هوای روحانیت را که ارزانیمان میداری

دلم شدید هوای گریه میگیرد

بی قرار میشود

آشوبی به پا میشود در این دل

که آن سرش ناپیداست

دلیلش واضح هست

 دلم میترسد از عقب ماندن

از جا ماندن...

جا ماندن از قافله ی بندگان حقت

هر سال کم کاری از من است که نمیرسم!

هر سال خودم کوتاهی میکنم!

اما نه...

امسال نه...

امسال خودم را بهشان میرسانم

من یک انسانم...

زیاده خواه...

کمال طلب...

بهشت میخواهم...

شنیده ام درقرآن خدا

یَا أَیَّتُها النَّفسُ المُطمَئِنَّة إِرجعی إِلی ربِّکَ راضیةً مَرضیة

 میخواهم روزی را ببینم که خشنودم

و او راضی از من است

میخواهم آن روز از آن من هم باشد

چیز کمی نیست!

کمال است...

شاید امروز هوای دلم ابری است

و آرام و قرار ندارم

اما آن روز را میبینم که دلم آرام است

و خدایم از من راضی و خشنود است

سه هفته وقت دارم خودم را ثابت کنم

هم به خودم و هم به خدایم

به خودم برای اینکه بفهمم

که اگر بخواهم میتوانم از کسانی باشم

که خدایشان از آن ها راضی است

و به خدایم برای اینکه بداند پشیمانم

از هزاران گناه کرده...

---------------------------------------------------

زهرا نوشت : میان ربنای سبز دستانت، دعام کن.

دل نوشت : پروردگارا ! دلم ابری است؛

اما با کمک تو ، رنگین کمان را مهمان دلم میکنم.